*فرهنگ ایرانی
"محبت به همسر" در فرهنگ ما ایرانیان، جایگاه اصلی خود را ندارد و در آن، بسیار کوتاهی می کنیم و به آن، چندان اهمیت نمی دهیم.
فرهنگ اسلامی
برای نشان دادن فرهنگ اسلامی به ذکر نامه ی عاشقانه ی امام خمینی (به عنوان اسلام مجسّم) به همسرش در سال 1312ش بسنده می کنیم:
تصدّقت شوم؛ الهى قربانت بروم، در این مدت که مبتلاى به جدایى از آن نور چشم عزیز و قوّت قلبم گردیدم متذکر شما هستم و صورت زیبایت در آئینه قلبم منقوش است. عزیزم امیدوارم خداوند شما را بسلامت و خوش در پناه خودش حفظ کند. [حالِ ] من با هر شدتى باشد مى گذرد ولى بحمد اللَّه تا کنون هر چه پیش آمد خوش بوده و الآن در شهر زیباى بیروت هستم؛ حقیقتاً جاى شما خالى است فقط براى تماشاى شهر و دریا خیلى منظره خوش دارد. صد حیف که محبوب عزیزم همراه نیست که این منظره عالى به دل بچسبد...
ایام عمر و عزت مستدام. تصدقت، قربانت؛ روح اللَّه (صحفه امام، ج 1، ص 2)